Ανακοίνωση για την κατάσταση στην Παιδεία και τις εξελίξεις
ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΤΟΥ ΔΣ ΤΟΥ ΕΕΤΕ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΣΤΗΝ ΠΑΙΔΕΙΑ ΚΑΙ ΤΙΣ ΕΞΕΛΙΞΕΙΣ
Την ώρα που μαίνεται η πανδημία στη χώρα, με χιλιάδες νεκρούς, δεκάδες χιλιάδες κρούσματα καθημερινά, με εξαιρετικά οξυμένα τα κοινωνικοοικονομικά προβλήματα, αύξηση της φτώχειας, την στιγμή που η Ελλάδα αιμορραγεί οικονομικά, τα κανάλια, ιδιωτικά και κρατικά, θριαμβολογούν για την υπεροχή της νέας δύναμης πυρός της πολεμικής αεροπορίας των έξι πρώτων RAFALE που κατέφθασαν την περασμένη Τετάρτη στο αεροδρόμιο της Τανάγρας, μόλις ένα χρόνο μετά την υπογραφή της σύμβασης με την γαλλική εταιρεία (μισό χρόνο δηλ. λιγότερο από τον ενάμιση χρόνο που χρειάστηκε το Συμβούλιο της Επικρατείας για να αποφανθεί ότι η απόφαση της κυβέρνησης να καταργήσει το σχέδιο από την Γ’ Λυκείου δεν είναι αντισυνταγματική εφόσον σε κάποιες σχολικές μονάδες διδάσκεται ως ενισχυτική διδασκαλία…για μερικούς μαθητές…).
Το κόστος της αγοράς των έξι καινούριων και των δώδεκα μεταχειρισμένων αυτών πολεμικών… στολιδιών ανέρχεται στα 2,32 δισεκατομμύρια ευρώ…
H χώρα μας κατέχει το ευρωπαϊκό ρεκόρ στην ανεργία των νέων με ποσοστό 31%, ενώ κλείνουν νοσοκομεία, με μέσο όρο 100 νεκρούς καθημερινά, υπάρχει αύξηση κρουσμάτων, δεν διατίθενται χρήματα για προσλήψεις προσωπικού υγείας, δεν διατίθενται χρήματα για προσλήψεις εκπαιδευτικών. Στριμώχνονται τουλάχιστον 25 παιδιά σε αίθουσες 40 τετραγωνικών μέτρων με μοναδικό μέτρο προστασίας της μάσκες που αγοράζουν οι οικογένειές τους και με ανοιχτά παράθυρα μέσα στο καταχείμωνο, γιατί η Πολιτεία δεν διαθέτει χρήματα για να σπάσουν τα τμήματα με λιγότερους μαθητές, αντίθετα κάνει συγχωνεύσεις των τάξεων διότι νοσούν εκπαιδευτικοί και κλείνει τα τμήματα με το πρωτόκολλο του 50+1 των νοσούντων μαθητών. Ούτε διαθέτει κλιμάκια του ΕΟΔΥ για ελέγχους (γιατί πού να βρει το απαιτούμενο προσωπικό;). Την ίδια ώρα η κυβέρνηση καμαρώνει και οργανώνει φιέστες και στρατιωτικές επιδείξεις που θυμίζουν σκοτεινές εποχές, ενώ παράλληλα μας ενημερώνουν τα κανάλια για την εκπαίδευση του ειδικού σώματος της πανεπιστημιακής αστυνομίας.
Η διαχείριση της πανδημίας από την κυβέρνηση δεν είναι αποκομμένη από το σύνολο των πολιτικών επιλογών της. Αυτές οι επιλογές έχουν όνομα και ταυτότητα. Είναι η αντιλαϊκή πολιτική που έχει κύρια χαρακτηριστικά την περιφρόνηση προς την κοινωνία, την κατασπατάληση του δημοσίου χρήματος, που βγαίνει από τον ιδρώτα και το αίμα των εργαζομένων που φορολογούνται απάνθρωπα, που στερούνται τα στοιχειώδη καθημερινά αγαθά και τα αυτονόητα κοινωνικά δικαιώματα, όπως της Υγείας, της Παιδείας, της θέρμανσης, της αξιοπρεπούς διαβίωσης, του Πολιτισμού.
Αντί γι’ αυτά η ελληνική οικογένεια προσπαθεί να επιβιώσει, με τα επιδόματα και το χαρτζιλίκι που πετάει σε λίγους η κυβέρνηση για να θολώσει τα νερά των σκανδάλων, της διαφθοράς, της καταστολής και της υποταγής στα συμφέροντα της διεθνούς αγοράς.
Την ώρα που τα φίλα προς τη κυβέρνηση ΜΜΕ αναλίσκονται στην προβολή του κυβερνητικού έργου και στην ανάδειξη των κατ’ επίφαση καβγάδων με την αντιπολίτευση κι ενώ η ποιότητα των ειδήσεων συναγωνίζεται αυτήν των χωματερών, υπάρχει ένα κίνημα που βράζει, οι εργαζόμενοι αντιδρούν, οι υγειονομικοί, οι εκπαιδευτικοί, οι μαθητές και οι φοιτητές, οι γονείς, βρίσκονται διαρκώς στους δρόμους, οι κινητοποιήσεις είναι σχεδόν καθημερινές. Η κυβέρνηση απαντά με την καταστολή και την προσπάθεια να φιμώσει αυτό το κίνημα που ολοένα φουντώνει. Έτσι αποκρύπτει από τα μέσα μαζικής ενημέρωσης την πραγματικότητα ή τη διαστρεβλώνει, ψηφίζει νόμους καταστολής και χειραγώγησης.
Το μεγάλο ζητούμενο είναι οι εργαζόμενοι, και μέσα σε αυτούς και εμείς οι καλλιτέχνες, να δυναμώσουμε τους συλλογικούς αγώνες μας και να διεκδικήσουμε οργανωμένα και μαχητικά -χωρίς εκπτώσεις- τα δικαιώματά μας στην τέχνη μας και στη ζωή.